U PONUDI                                                                                    

UMETNIK                                           

MARKO ČELEBONOVIĆ
Beograd, 22. XI 1902 – Sen Trope, 23. VII 1986

Detinjstvo provodi u Beogradu gde završava osnovnu školu i prvi razred gimnazije. Nakon izbijanja Prvog svetskog rata sa roditeljima kreće u izbeglištvo. Putuje kroz Srbiju, Makedoniju i Grčku, preko Italije do Švajcarske. Srednju školu nastavlja u Solunu i Cirihu, a završava u Lozani. Dve godine studira ekonomiju u Oksfordu, a zatim se seli u Pariz gde završava studije prava na Sorboni (1922). Istovremeno pohađa vajarski kurs kod Antoana Burdela (1921-1923) na akademiji Grand Šomijer (Ecolé Grande Chaumière). Na akademiji upoznaje buduću suprugu Verenu (Vreni) Vajlenman. Oprobava se u slikarstvu i od 1923. godine trajno napušta skulpturu. Svoje slike prvi put javno izlaže na Tiljerijskom salonu (1925). Iste godine seli se u Sen Trope gde će živeti sa Vreni i njihovom ćerkom Nikol.
Prvu samostalnu izložbu priređuje 1926. godine u Parizu (Galerie Campagne Première). Jugoslovenskoj publici se najpre predstavlja kao član grupe Oblik, na izložbi u Umetničkom paviljonu „Cvijeta Zuzorić” u Beogradu (1929/1930), a zatim i samostalno, na istom mestu, 1937. godine.
Drugi svetski rat dočekuje u Francuskoj. Priključuje se pokretu otpora i francuskoj komunističkoj partiji. Učešće u ratu završava kao jugoslovenski oficir za vezu pri savezničkom štabu generala Ajzenhauera.
Profesor je na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu od 1947. do penzionisanja 1959. godine, sa pauzom od tri godine (1949-1952) kada je obavljao funkciju savetnika pri jugoslovenskoj ambasadi u Parizu.
U Francusku se vraća 1960. godine i poslednje decenije svog života provodi slikajući u Sen Tropeu.
Od sredine dvadesetih godina do kraja života učestvuje na mnogobrojnim grupnim i održava veliki broj samostalnih izložbi, većinom u Beogradu i Parizu. Bio je član umetničkih grupa Oblik, Dvanaestorica i Samostalni.
Izabran je za dopisnog (1958) i redovnog (1968) člana Srpske akademije nauka i umetnosti.
Dobitnik je najuglednijih priznanja među kojima su Nagrada I memorijala Nadežde Petrović u Čačku (1960), Sedmojulska nagrada za životno delo (1963), Zlatna plaketa za slikarstvo na III jugoslovenskom trijenalu u Beogradu (1967), Nagrada AVNOJ (1974). Nosilac je Ordena bratstva i jedinstva I reda, Ordena rada I reda i Ordena Republike sa zlatnim vencem.
Njegova dela se čuvaju u najvažnijim muzejima u zemlji, pre svega u Narodnom muzeju i Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, ali i u najznačajnijim javnim i privatnim zbirkama na prostoru nekadašnje Jugoslavije i u Francuskoj.