Milan Blanuša (1943-2025)
Rođen u Jagodini 1943. godine, sa porodicom se 1948. godine seli u Vršac gde završava osnovnu i srednju školu 1962. godine. Iste godine upisuje Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu. Diplomirao je na Slikarskom odseku 1967. godine u klasi prof. Ljubice Cuce Sokić.
Master studije slikarstva završava na Državnoj visokoj školi za likovne umetnosti (SHFBK) u Braunšvajgu, u Nemačkoj (1967-1971). Specijalističke studije grafike pohađa 1978/1979. godine na Državnoj visokoj školi za likovne umetnosti u Frankfurtu na Majni.
Kao asistenta crtanja i slikanja započeo je svoju pedagošku karijeru na Akademiji umetnosti u Novom Sadu gde je 2012. godine stekao zvanje profesor emeritus. Predavao je kao redovni profesor na Fakultetu primenjenim umetnosti u Beogradu (1992-1998) i Akademiji umetnosti na Cetinju (1999-2014). Bio je član ULUS-a od 1971. godine.
Priredio je preko šezdeset samostalnih izložbi i učestvovao na velikom broju kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je značajnih nagrada i priznanja među kojima su Nagrada Oktobarskog salona za slikarstvo (1978), I Nagrada za crtež na XIV Bijenalu mediteranskih zemalja (1982), Zlatna paleta ULUS-a (1992, 2006), Nagrada Politike iz Fonda Vladislav Ribnikar (2001), Veliki pečat Grafičkog kolektiva (2001), Nagrada Sava Šumanović (2005), Nagrada grada Beograda Despot Stefan Lazarević (2018). Dela mu se nalaze u zbirkama najznačajnijih muzeja u Srbiji kao i u privatnim kolekcijama u zemlji i inostranstvu.
